258. جای مهتاب ، به تاریکی شبها تو بتاب

و آن هنگام که مارا ، انتظار خواب خفه کرده بود ،

آنان که به سرمستی ما خیره بودند ،

آرامش را بغل کرده و دور از ذهن های ناآرام ما ،

به فکر رویای فردای خویش ، خفته بودند ...

 

📍 سرزمین ِ آرامش ِ من . پناه ِ روزای غم و شادی . گوش ِ شنوای ِ صبورم ، سلام !