پیدا کردن ِ رمز ِ این وب ، تو این روزا شاید یه نشونه بود واسم !
نشونه ای که یا هُلت میده و موفقت میکنه یا پرتت میکنه !
درهرحال مثل همیشه آدم ِ قوی موندن ، نترسیدن و جنگیدنم !
خلاصه بعد از ۴ سال و اندی سلام 😍
یه همکار داشتم اسمش علی بود. حدود ۶ ماه از من بزرگ تر بود. دستپخت و شیرینی پزیش عالی بود. هردفعه چیز جدیدی درست میکرد میاورد با همکارا دورهم بخوریم. منم هردفعه دسری چیزی آماده میکردم می بردم. نهایت تشکرا از خوراکیا منتهی میشد به من و اون. یا من از اون تشکر میکردم و تعریف یا اون از من. بقیه فقط درحد خوردن و دورهمی وقت رو سپری میکردن.
من چندوقتی بود دیگه نمیرفتم سرکار، یه روز کشک و بادمجون درست کرده بود و یه ظرف پر واسه من داده بود. منم شب قبلش خواستگاریم بود و ظرفش رو پراز شیرینیای خواستگاری کردم و فرداش واسش بردم 😄
کلی ذوق و تشکر کرد و به بقیه گفت مث عاطفه باشید آدم تشویق بشه واسه دفعه بعدی ! و تا آخر روز مدام میرفت و میومد میگفت ممنون !
واسه شوهر میوه پوست کندم گذاشتم جلوش، اینقد درگیر تلویزیون بود خورد و من ظرفارو از جلوش برداشتم شستم و متوجه نشد. یهو این قضیه یادم اومد. از تو آشپزخونه صدا زدم علیییی ، علیییی تو کجایییی؟؟ تو کجا رفتییی که من مردم؟؟
روشو برگردونده و زدیم زیر خنده !
میگم آخه مرد یه نگاهی حرفی اصن ببین من چی جلوت گذاشتم بخوری !
📍 پیشنهاد میکنم اگه فیلم علی رو ندیدید ببینید ؛ اینجا
و آن هنگام که مارا ، انتظار خواب خفه کرده بود ،
آنان که به سرمستی ما خیره بودند ،
آرامش را بغل کرده و دور از ذهن های ناآرام ما ،
به فکر رویای فردای خویش ، خفته بودند ...
📍 سرزمین ِ آرامش ِ من . پناه ِ روزای غم و شادی . گوش ِ شنوای ِ صبورم ، سلام !
چه جوانانی!
اسماعیل ، می‌بینی؟ چه جوانانی!
بسیاری‌شان هنوز صورت عشق را بر سینه نفشرده‌اند
و موهای صورت پسرها هنوز درنیامده.
و دخترها را می‌بینی؟
چه پاهای لطیفی دارند !
جنگ است ، اینجا هم جنگ است اسماعیل !
گریه نکن !
فریاد نکن !
دهنش را ببندید ،
قوانین را به هم زده است!
📍 آه از این روزهای ِ تاریک ، از آرزوهای ِ خفته ، از صداهای ِ خفه شده ، از استعدادهای ِ نهفته ...
غمگینم ، مثل ِ مادری که تمام ِ بچه هایش را در جنگ از دست داده 😔
که هرنفسی میرود فرزند ِ این خاک است ، فرزند ِ این دیار ِ خسته . کِی شود آرامش ؟ کِی شود خوشی و سرزندگی ؟ حق ما این نیست ، همیشه به غم ، همیشه به آه . دلخوشم فقط به امیدی که این روزها مُدام انگیزه ام می دهد. برای ِ روزهای ِ خوب ، برای ِ فرزندانمان ، برای ِ شادی هایی که ما نداشتیم و میخواهیم آنها داشته باشند . برای ِ تجربه هایی که ما نتوانستیم انجام دهیم و آنها باید انجام دهند...
این روزا همه جا نا آرومه . مثل ِ حال ِ دلامون اکثر مواقع ...
ولی مطمئنم از اینم میگذریم . به سلامت و با حال ِ خوش . با رضایت مندی از شرایط . که ما همیشه مردم ِ روزای سخت بودیم . همون مردم مهربون با دلای قد ِ دریا . میگذریم و آخر سر گریه شوق سر میدیم 😊
بگذریم از حرفا ، تیکه ها و بعضاً رفتارایی که نشون میدیم و طرف مقابل رنجور میشه . بنظر من از اصلی ترین موردای ِ زندگی براساس انسانیت ، احترام و صداقت بوده همیشه . به همدیگه احترام نشون بدیم حتی اگه نظر طرف ِ مقابل ، موافق ِ ما نباشه. ما مکمل ِ همدیگه هستیم تو این اجتماع، نه مالک و صاحب اختیار طرف.
خود ِ خدا تو قرآن میگه اجبار نیست، چرا ما به زور و اجبار نظرمون رو به طرف ِ مقابل بدیم ؟ تو هر جناحی هستیم فقط و فقط احترام 👌🏻
که اگه اینجور بگذرونیم ، یکی از عالی ترین جوامع بشری رو تشکیل دادیم و حق ِ ما مردم همینه . چون هیچ کجای ِ دنیا ، اینقدر فهم ، استعداد ، خیرخواهی ، نوع دوستی و علم و تخصص ، همه باهم به مردم لقب داده نشده . ما لایق بهترینا هستیم . به امید ِ فرداهای ِ روشن ✌🏻🤗
📍 لازم بود از حال و احوال ِ این روزام کمی بنویسم و بعد برم سراغ ِ روال ِ نوشتن ِ معمولی . نمیدونم کسی اینجا سر میزنه یا نه . اما همچنان اینجا واسم یه گوشه ساکت و راحته 😌
📍 برای پست های ِ قبلتر ، یا سوالایی که پرسیده میشد ، آماده ی ِ نوشتنم فقط . درست به اندازه ی ِ ۴ سال 🌱
اولین کارم بعد از شروع ِ روزهای تنهایی چه بود ؟
.
موهایم را تا گردن کوتاه کردم
و هندزفری جدیدی با صدای بلندتر برای خودم گرفتم :)
.
روزهای سختی پیش ِ روست
تحمل ِ دلی شکسته ، که نه می بخشد نه فراموش می کند ...
رفیقی که این روزا واسه همدیگه هم دردیم هم درمون ...
بلاخره یه جا باید دلی میشکست ...
و مثل همیشه اون دل ، دل من بود ...
خوب ... کی میدونه قصه ی ما چجوری به سر رسید ...
خدا . قسمت من همیشه تنهایی بوده . شکر ...
روز و شبم شبیه هیچ چیزی نیست
خدایا من از این دریای ِ حکمتت
از این نامهربانی ِ روزگارمان
خسته ام
رنجیده ام
دل شکسته ام
اینقدر رنج و سختی
این امتحان به این بزرگی
چندسال صبر
خدایا ؛ چقدر ؟؟؟
من بنده ی ِ توام ...
صبور نیستم ...
زود رنجم ...
شکننده ام ...
پر از غصه ام ...
بی طاقت ِ دیدن ِ غمم ...
کی شادی ؟
کی لبخند ؟
کی خوشبختی ؟
کی آرامش ؟
کی ' او ' ؟
میخواهم مرحم درد هایش باشم فقط *
آوارگی که شاخ و دم نداره .
همینکه تو شلوغی ِ شهر ،
با خجالت و چشمای اشکی ازت خداحافظی میکنم
و تو اون لحظه نمیتونی منو کنار خودت نگه داری
یعنی من آواره ترین دختر شهرم ...
آواره ترین ، بدبخت ترین ، بیچاره ترین ...
سوزش جای ِ سرُم دستمـو بی حس کرده .. سر دردم اجازه نمیده از جام پاشم و همش یه گوشه افتادم .. دور چشمام قرمز و پف کرده .. روم نمیشه نگا به بقیه کنم .. نگرانیا و غصه ها رو میفهمم و خودم درمونده تر از همه ـم .. بی کَس تر ، تنها تر ، آشفته تر ، خراب تر از همیشه .. چه حال ِ خوشی دارم این روزا .. خدایا ، تا کی این امتحانا ؟ تا کی آدما تو سختی باشن و به امید خوب شدن روز بگذرونن ؟ خودت زودتر واسه هممون یه کاری بکن تا اینقدر رنج نکشیم ..
من نه آدم خوبی بودم ، نه آدم بدی. وقت ِ غم ازت کمک خواستم و وقت ِ شادی از ته ِ دل گفتم شکرت ..
قربونت برم خدا ؛
چه صبری داری
و شکر که ذره ای از این بزرگی رو بهمون دادی :)
❣ سختمه ..
ولی از امروز تک تک ِ روزامو دقیق تر میشمارم
میشمارم تا برسم به لبخندام . به وعده ای که خدا داده .
به یه زندگی ِ خوب که حق ِ هر آدمیه .
🌟 الهی وَ رَبّی مَن لی غَیرُک 🌟
خدایا شکرت . واسه بودنش ..
وقتی هست خوبم .
حتی با وجود مشکلاتی که داری کمکمون میکنی حلشون کنیم ..
مهربونیت رو شکر ..
هنوز اینجا آرام ترین ، خلوت ترین و دوست داشتنی ترین جاییست که چشمانم را می بندم و انگشتانم حرف می زنند ...
همچنان شب های بیقراری و نگرانی رو پشت سر میزارم.
این همچنان از اون همچنان های چندساله ست ..
امروز از سر درد و مشکلات اعصاب خورد کن کلافه شدم . خواب هم نتونست چاره ی دردام باشه ..
خدایا ؛ میشه یه آرامشی ، صبری ، تسکین قلبی چیزی واسم بفرستی؟ می بینی که این روزا چقد بهش احتیاج دارم . نمیخوام همش به هم بریزم و چندثانیه بعدش سکوت کنم و چیزی جز پشیمونی دستمو نگیره.. خودت دستمونو بگیر . پشت و پناهمون باش ... 🙏🙏
به وقتِ مـُردن های ِ آرام ..
به وقت ِ دلتنگی ها و سکوت ..
به وقت ِ "بیشتر از همیشه دوستت دارم" ها ..
به همین سادگی از ظهر همه چیز بی دلیل به هم می ریزد ..
بغض می آید .. حرف هایت در دلت میماند ..
+ این شب ها .. آه از دلی که بی تاب است ..
خدایا میدونم حواست به همه هس ..
بعضی وقتا اونجوری که دل من یا دل تو میخواد پیش نمیره .. چه کنم .. خودت یادم دادی باید صبر کنم .. که با صبر درست میشه .. منم داغون میشم وقتی دلامون یچیزی رو میخواد و نمیشه .. اینکه فقط واسه تو نیس .. واسه من خیلی بیشتره آروم جونم ..
.
+ واقعیت اینه که امشبم چندساعتی چشمام خیسه .....
حالم امروز مبهم بود . خودم نمیدونسمـ چی تو سر و فکرمه .. تو دانشگاه بهمـ گفتن امروز قیافت عوض شده . چیزی تو خودم نمیدیدمـ فقط خندیدمـ !
فلانی از بس بهم روی ِ خوش نشون داده کلاً ، امروز تازه ازمـ توقع ِ روی ِ خوش داشت و منمـ طبیعتاً واسش لبخند زدمـ . بعد 'م' اومده میگه چرا اینجوری کردی؟ میگمـ از پسرایی که به همه دخترای ِ دم دست چسبیدن متنفـــــرم ..
اون یکی فلانی نمیدونمـ آفتاب از کدومـ طرف زده بود ناراحتی و اخمش رو برده بود جای ِ دیگه و پیش قدمـ شد اومد باهام حرف زد و جوابش غیر لبخند چی میتونست باشه ؟؟! ..
تو اتوبوس فقط دلم میخواست یکی هـُل بده زودتر برسمـ خونه . انگار خیابون رو سرمـ بود . حوصله نگا به بیرون و درخت و آدما و چیزایی که هرروز تا خیره نشمـ بهشون ساکت نمیشمـ رو هم نداشتمـ ..
این حال ِ عجیب و درهمـ دنبال ِ حس ِ انتظاری اومده که تحملـش داره میرسه به کمـ ، خیلــــی کمـ ..